لطفا بادست خودتان فرزندانتان را معتاد نکنید!
تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۸۲۲۳۰
گروه زندگی: گاهی اوقات بعضی پدر و مادرها برای اینکه فرزند خود را آرام کنند، گوشی موبایل را در اختیار او قرار میدهند تا با گوشی سرگرم شود و بهانه گیری نکند. در دورهای هم که کرونا مهمان ناخوانده مردم جهان شد و درس و مدرسه به سمت و سوی مجازی شدن رفت خانوادهها مجبور شدند برای فرزندان خود گوشی موبایل، تبلت یا هر وسیله ارتباطی دیگر تهیه کنند تا فرزندانشان مشکلی برای تحصیل نداشته باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در وهله اول بزرگترها باید از خود بپرسند که چه شده است که فرزند من، این همه وابسته به موبایل شده است.
* قدم اول: علت بیحوصلگی کودکمان را پیدا کنیم
در بررسیهایمان اولین موردی که ما به آن میرسیم این است که کودکان معمولا زمانی که بیحوصله میشوند؛ به بازی با موبایل پناه میآورند. در مورد بیحوصلگی کودکان،کاری که والدین باید انجام دهند این است که علت بیحوصلگی کودک را پیدا کنند. گاهی اوقات این بیحوصلگیها ریشه فیزیولوژیک دارند و با یک سری آزمایشها مشخص میشود که کودک کم خونی، اختلالات هورمونی، مشکل تیروئید، کمبود ویتامین و… دارد. همین طور تغذیه سالم در روحیه کودک خیلی تاثیرگذار است و والدین باید سعی کنند یک سبک غذایی سالم که مصرف تنقلات ناسالم در آن کمتر است را برای فرزند خود ایجاد کنند.
*قدم دوم: بررسی فعالیتهای سرگرم کننده کودک
والدین باید چک کنند که برنامه روزانه و هفتگی فرزندشان چقدر دچار یکنواختی شده است؟ شاید بعضی از اوقات لوازم بازی که در اختیار فرزند خود قرار دادهاند برایش مناسب نیست و او را سرگرم نمیکند.
*قدم سوم :بررسی مسایل کاری و روانی پدر و مادر
بعضی کودکان، والدین پر مشغلهای دارند. گاهی مادر حتی شاغل نیست ولی دچار افسردگی است و حوصله وقت گذرانی با فرزندش را ندارد یا پدری بیش از حد خود را با کار بیرون سرگرم کرده و زمانی که به خانه میآید دیگر حال بازی با کودکش را ندارد.
در مواردی هم پدر و مادر نقش بسیار محدود کنندهای را برای فرزندان خود دارند و اجازه ارتباط با هم سالانشان را به آنها نمیدهند و کودک همیشه تنها و منزوی است.
*راهکارهای رفع کسلی کودکان
علی اکبری در توضیح راهکارهای رفع کسلی و بیحوصله شدن کودکان چنین میگوید: ابتدا والدین باید در فضای خانه برای فرزندشان مسولیت ایجاد کنند، یعنی حتی در کارهای کوچک از آنها کمک بگیرند. برای مثال مادری که میخواهد کیک درست کند از فرزندش بخواهد که در درست کردن کیک به آنها کمک کند؛ اگر در خانه گل دارند، در آب دادن به گلها یا کاشت دانههای کوچک در گلدانها، درست کردن کاردستی، نقاشی کشیدن و کارهای خلاقانه باهم فعالیت مشترک داشته باشند.همچنین والدین میتوانند برای کودکان خود کارتونهای آموزشی مناسب سنشان را در نظر بگیرند.
پدر و مادر حتما یک بخشی از روز را به بیرون بردن کودک از خانه اختصاص دهند، مثلا با هم پارک بروند تا کودک بتواند باهمسالان خود بازی کند.
*تعامل والدین با فرزندشان چگونه باید باشد؟
والدین باید علایق فرزندشان را بشناسند و سعی کنند امکانات مناسب با توجه به سن فرزند خود را برایش آماده کنند، تا استعداد و توانمندی و مهارتش را مدیریت کرده و با این کار برای او انگیزه و عزت نفس ایجاد کنند. مثلا اگر کودک آنها به نقاشی کردن علاقه دارد، با فراهم کردن شرایط و ابزار مناسب برای کودکشان سعی کنند کودکشان را به سمت فعالیتی که علاقه دارد هدایت کنند و از خالی ماندن زمان فرزندشان جلوگیری کنند.
همین طور والدین باید با فرزندان خود در مورد معایب بازی با گوشی صحبت کنند. مثلا بگویند« اگر زیاد با گوشی بازی کنی چشات ضعیف میشه.»
معمولا کودکانی که از سن خیلی کم، زمان زیادی درگیر بازی با گوشی باشند، دیرتر از هم سالان خود شروع به حرف زدن میکنند و به مرور حتی در ادای کلمات هم به مشکل بر میخورند.
*راهکارهای حرف شنوی کودکان از پدر و مادر
علی اکبری در پاسخ به اینکه چه کار کنیم که فرزندان از پدر و مادر خود حرف شنوی داشته باشند میگوید: اولین کار این است که والدین چارچوپ و قانون و ثبات در رفتار داشته باشند و قاطعانه رفتار کنند.
دوم در رفتار با کودک منصف باشند، یعنی اینکه اینطور نباشد که خودشان مدام با گوشی کار کنند ولی به بچه خود بگویند تو حق نداری دست به گوشی موبایل بزنی.
سوم اینکه رفتار دوستانه و حمایتگر با آنها داشته باشند و تشویق و تعریف را همیشه درکارهای مثبت فرزندشان داشته باشند. این باعث میشود که آنها احساس کنند والدین همراه آنها هستند.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: موبایل اعتیاد داشته باشند گوشی موبایل برای فرزند پدر و مادر فرزند خود بی حوصلگی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۸۲۲۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سخنگوی یونیسف: گورستانهایی در غزه دیدم که مملوء از کودک بود
آفتابنیوز :
«در رفح گورستانهای جدیدی دیدم که مملوء از کودکان شده بود.» این عبارتی است که «جیمز الدر» سخنگوی صندوق کودکان سازمان ملل متحد در یادداشتی که روزنامه «گاردین»، عصر امروز (چهارشنبه)، آن را منتشر کرده، از مشاهدات خود در غزه روایت کرده است.
سخنگوی یونیسف که سه بار از بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان اروپایی رفح (جنوب غزه) بازدید کرده، میگوید: «کودکان بسیاری را دیدم که از یک تخت استفاده میکردند.»
او در ادامه درباره تبعات حمله به منطقه پرجمعیت رفح در جنوب نوار غزه اشاره میکند و میگوید: «۶ ماه گذشته است و این جنگ سیاهترین رکوردهای بشریت را شکست» چراکه گزارشها نشان میدهند بیش از ۱۴ هزار کودک کشته شدهاند و «اوضاع در شرایطی که تهدید میشود این مسیر وحشتناک ادامه خواهد داشت، بدتر میشود.»
سخنگوی یونیسف اضافه میکند در منطقه کوچک رفح بیش از ۱.۴ میلیون غیرنظامی گنجانده شدهاند و چنانچه اسرائیل به این منطقه حمله کند، وضعیت بسیار وخیم خواهد شد.
این مقام سازمان ملل با روایت مشاهدات خود از غزه میگوید فلسطینیان با کمبود شدید آب مواجه هستند، بهنحوی که در رفح برای هر ۸۵۰ نفر یک دستشویی و برای هر ۳۵۰۰ نفر یک محل استحمام وجود دارد.
الدر این شرایط این گونه توصیف میکند: «تصور کنید که یک دختر نوجوان یا مردی مسن یا زنی باردار یک روز کامل در صف میایستد تا فقط حمام کند.»
او بار دیگر حمله به رفح را فاجعهبار میخواند و اشاره میکند که در این منطقه ۶۰۰ هزار کودک وجود دارد.
این مقام ارشد سازمان ملل در ادامه به وضعیت بد بیمارستان اروپایی غزه اشاره میکند و میگوید: «وقتی که در ماه آوریل از این بیمارستان بازدید کردم. جراح کودکان بالای سر کودک کوچک دیگری به نام محمود خم شده بود. بر اثر انفجار موشکی که خانهشان اصابت کرده بود، در سرش احساس درد میکرد. در حالی که داشت اشک میریخت از من پرسید: مگر این پسربچه چه کار کرده است؟!»
الدر در ادامه اشاره میکند یونیسف ۳۱ اکتبر غزه را گورستان کودکان خوانده بود و «در ماه گذشته من گورستانهای جدیدی دیدم که در رفح ساخته میشدند. هر روز، جنگ مرگ و ویرانی با خود میآورد.»
سخنگوی یونیسف میگوید طی بیست سالی که با سازمان ملل همکاری داشته است، هیچگاه ویرانیای به اندازه ویرانی شهرهای غزه و خان یونس ندیده است